Güvercin, Sincap, Kaplumbağa ve Karacanın Dostluğu

Bundan yıllarca önce, insanlardan çok uzaklarda, sadece hayvanlar için bir ülke varmış. Bu ülkede bulunan 4 adet hayvan türü her gün türlü şarkılar söyleyerek günlerini geçirirlermiş. karaca bir gün çayırda hava alırken, insanların en sadık dostları olan bir hayvan cinsine yani köpeğe rastlamış. Bu bir avcı köpeğiymiş ve çok geçmeden de arkasından sahibi olan avcı gelmiş. karaca kendilerinden başkasını görünce çok korkmuş. Korkmakta da haklıymış, çünkü avcı onu yakalamak için kovalamaya başlamış.

Bu sırada mutlu hayvan evinde akşam yemeği yenilecekmiş. Sofrayı hazırlamak ile meşgul olan sincap arkadaşlarına dönerek;
_” Arkadaşlar, her gün dört iken bugün neden üçüz. Acaba karaca arkadaşımız bizden sıkıldı mı artık?” diye sormuş.

Bunun üzerine yemek masasına doğru yaklaşan kaplumbağa;
_”Sıkılmaz.” demiş, “Karacanın başı dertte olabilir, yoksa mutlaka yemeğe gelirdi. Güvercin, senin kanatların var, havalanıp bir baksana yukarıdan karacaya.”

Bu sözler üzerine güvercin, kaplumbağaya hak vermiş ve havalanıp karacaya bakmaya gitmiş. Çayırda karacayı göremeyen güvercin, ormana da bakmış. Ormanın en kuytu köşesinde bir yerde Karacayı görmüş. Karaca bir avcının kurduğu tuzağa düşmüş, halsiz bir şekilde uzanmış… Güvercin kanatlarını tüm gücü ile çırparak arkadaşlarının yanına gitmiş ve durumu anlatmış. Karacayı kurtarmak için neler yapabileceklerini araştırmışlar ve en sonunda güvercin ile sincap gidip karacayı kurtarmaya karar vermiş. Bu sırada her ihtimale karşı evde birini bırakmak gerektiği için kaplumbağayı evde bırakmışlar. Evde kalan kaplumbağa karacayı çok merak etmiş ve o da yardım için yola çıkmış.

Bir süre sonra güvercin ile sincap karacanın yanına ulaşmış ve onu kurtarmak için işe koyulmuşlar. Sincap ağı kemirirken, güvercin daha hızlı olması için ağı gagası ile havalandırmış. Kısa sürede karacayı oradan kurtamışlar ve evin yolunu tutmuşlar. Ancak bu sırada ağda karacayı göremeyen avcı, meraklanan kaplumbağayı yolda görmüş ve;
_”Bugünlük kaplumbağa ile yemeğimizi yapalım, yarına karacayı buluruz.” diyerek çantasına koymuş. Olanları uzaktan seyreden diğer hayvanlar arkadaşlarını kurtaramak için plan yapmışlar.

Karaca birden kendini avcının önüne atmış. Avcı aniden karşısında karacayı görünce koşmaya başlamış. Var gücü ile koşan avcı bir süre sonra yorulmuş ve sırtından çantasını atmış. Avcının hemen arkasında olan sincap çantayı açarak kaplumbağayı kurtarmış. Birazdan tüm hayvanlar, evlerinde güven içinde geç de olsa akşam yemeği yemek için toplamışlar. Arkadaşlık bağları sayesinde bir günü daha tehkesiz ve beraber geçirmenin mutluluğunu yaşamışlar.}